SLS-Suchitithagama-Vidyalaya
Groep 2 met:
Mw. Sutter-Faulkner, Annemijn, Bente, Nikhita en Phoenix
Groep 1 | Groep 3
⇐ Terug naar Sri Lanka Support homepagina
Foto’s van Suchitithagama Vidyalaya
Dag 21/10/2015
Verslag Nikhita en Annemijn:
Vandaag was de laatste dag op de scholen, wat was het bijzondere en emotionele dag voor vele van ons.
Vroeg in de morgen vertrokken we weer naar de scholen en toen we er aan kwamen stonden die lieve kindertjes daar weer. We begonnen met de assembling, zoals dat altijd gaat op de scholen in Sri Lanka. Vervolgens gingen wij een les meedoen bij juf Indra. Daar hebben wij de woordenboeken gebruikt die we de scholen cadeau hebben gedaan. We hebben ze geleerd hoe ze woorden moeten opzoeken in een woordenboek.
In de pauze kwamen heel veel kinderen naar ons toe met cadeautjes zoals armbandjes, pennen en briefjes/tekeningen met hun naam. Ook vroegen zij ons om onze namen op te schrijven, je voelt je dan net een beroemdheid.
Na de pauze hebben we nog een aantal lessen gevolgd en daarna was het toch echt tijd voor het afscheid. Als eerst hebben we aan alle klassen snoep uitgedeeld en daarna waren er speeches van de leraren, de directeur en een paar leerlingen. Het was erg mooi om te zien hoe dankbaar iedereen was voor het feit dat wij er waren om hen wat van onze kennis bij te brengen. De Engels docentes waar wij mee gewerkt hebben zaten in tranen, net als wij. Na 2 speeches was het onze beurt om iets te zeggen. Ik, Annemijn, had deze taak op mij genomen en met een brok in mijn keel ging ik staan. Een stuk of 100 leerlingen keken mij aan, ik zag al hun lieve gezichtjes, stuk voor stuk prachtig. Wij hadden er ook echt vrienden tussen zitten, lieve gassies die ons af en toe een beetje plaagden, maar voor gasten die heel hard om en met ons konden lachen. Nadat ik dat ik al die gezichten had gezien moest ik ook echt gaan praten. Na drie zinnen stonden de tranen in mijn ogen en kon ik niet verder vertellen, want op dat moment besefte ik dat ik heerlijke gezichten nooit meer zou zien. Bente viel even voor mij in, maar ook zij kon het niet lang drooghouden. Hierna kregen we allen een mooi boeddha beeldje overhandigd door sponsorkinderen van Sri Lanka Support. Na een hele mooie ceremonie was het tijd voor foto’s. we voelden ons echt famous.
Vervolgens was het tijd voor het echte afscheid, het afscheid van de kinderen. Onze vrienden, bijna broertjes of zusjes, moesten we gaan achterlaten. Velen kinderen waren aan het huilen en voor ons was het tranen met tuiten. We kregen veel cadeautjes, stuk voor stuk prachtig en geweldig. We kregen knuffels en maakten groepsfoto’s. Het is een heel moeilijk om te begrijpen dat wij zoveel voor hun betekenden en hoeveel zij voor ons betekenen in zo’n korte tijd. Ze hebben heel weinig, maar toch geven ze ons van alles. Prachtige tekeningen, sleutel hangers en pennen.
het was een hele bijzondere en emotionele dag. Wij gaan onze kinderen ontzettend missen, zelfs de gene die we misschien niet zo vaak hebben gesproken. With every hello, comes a goodbye.
Groetjes Annemijn en Nikhita
Dag 19/10/2015
Verslag Nikhita:
Vroeg in de ochtend zaten we alweer klaar voor het vertrek naar de scholen. En wat is het toch leuk om te zien, dat de kinderen je elke keer weer staan op te wachten!
Iedereen heeft weer les gegeven, die van te voren was voorbereid. Annemijn en ik hebben het vandaag met de kinderen over de seizoenen gehad. Het was voor ons heel leuk, maar ook voor hun. Ze vonden het heel bijzonder om bijvoorbeeld een keer sneeuw te hebben gezien (op een plaatje). Gelukkig begrepen ze het spelletje al snel, en hadden we daarna nog tijd om nog een paar liedjes te zingen.
In de pauze en de gymles hebben we flink wat volleybal gespeeld, en wat zijn de leerlingen daar goed in! Na een ontzettend lekkere lunch op school, gemaakt door twee moeders, hebben we nog een praatje gemaakt met de wat oudere kinderen! Het was erg leuk, omdat voor een keertje ons wat werd geleerd in plaats van andersom. Zo hebben we een paar Singalese woordjes geleerd (die we overigens nu al weer zijn vergeten).
En dan was het eindelijk zover.. Na een week hier in Sri Lanka, hebben we lekker de hele middag bij de Palm Garden gezwommen. Even lekker uitgerust nadat we al zoveel hadden gedaan. Er zijn natuurlijk ook weer een hoop foto’s gemaakt!
Na het zwemmen zijn we met de tuktuk’s naar een plekje gereden waar we de flying dogs hebben gezien. Ze zaten eerst allemaal in de bomen, maar na wat geklap en gefluit begonnen ze allemaal te vliegen. Dat zag er heel gaaf uit!
Uiteindelijk zijn we weer terug gereden naar het hotel. Even wat eten, lessen voor morgen doornemen en dan naar bed, want er staat morgen weer een drukke dag op ons te wachten!
Groetjes van Nikhita
Dag 16/10/2015
Verslag Annemijn en Nikhita:
Vandaag zijn we weer naar de scholen geweest en hebben voor de eerste keer onze lessen gegeven, die we van te voren hadden voorbereid.
In het begin was het toch wel eng, ook omdat wij eerder hadden gezien dat het toch wat moeizaam ging met het uitleggen van de spellen, uiteindelijk met voorbeelden is alles goed uitgepakt.
Er zijn ook dingen opgevallen die wij, omdat dat in Nederland niet zo gaat, best bijzonder vonden. Bijvoorbeeld dat de jongetjes veel minder goed Engels spraken dan de meisjes. Ook viel het op dat de jongere kinderen wat spontaner mee deden met spelletjes dan de wat ouderen kinderen. Tevens is het zo dat als er een leraar niet is, de kinderen gewoon vrij hebben. Dat lijkt misschien heel normaal, maar dat betekent dus ook dat kinderen van 4 jaar oud hun eigen les moeten invullen, dat was voor ons heel gek om te zien. Maar buiten alle moeilijkheden was het ontzettend gaaf op de school! De lessen ging ontzettend vlot op een gegeven moment. Iedereen deed gezellig mee, heel fanatiek met af en toe een beetje vals spel er doorheen. We hebben in de brandende zon Ehle en volleybal gespeeld. Ehle is een soort van cricket dat veel wordt gespeeld op de scholen, en ze zijn er zooooo goed in! Ook volleybal is een van hun nationale sporten, wat zeker te merken is. Zeker als wij maar een beetje in het veld staan, elke bal slecht raken, en dan maken zij hele mooie smashes en passes. Het was een geslaagde dag en we hebben het erg naar ons zin gehad.
Groetjes Nikhita en Annemijn.
Dag 15/10/2015
Verslag Bente:
Toen we met de tuktuks aankwamen op het schoolplein waren veel kinderen al aan het gluren naar ons om wie we waren en wat we kwamen doen. Dus ik ging gelijk naar ze zwaaien, sommige giechelden en zwaaiden terug en andere keken weg. We werden meteen door alle leraren en de rector heel warm ontvangen en deden mee aan het ochtendgebed van de kinderen in de brandende ochtendzon. Daarna werden we naar een lokaal gebracht om mee te kijken en te doen. Je zag aan alle kanten kinderen naar ons gluren om te kijken wat we aan het doen waren. In de pauzes merkte Nikhita, Annemijn, Phoenix en ik dat de kinderen veel losser waren zonder de leraren. Ze durfden ook steeds meer vragen te stellen en te beantwoorden. Ook werden we gelijk mee genomen om “éllèh” een soort van honkbal te spelen waar zij weer heel hard konden lachen om onze rare acties. Zoals bijvoorbeeld: de verkeerde kan op rennen, niet meer doorrennen terwijl het wel moet en Nikhita die per ongeluk een bal tegen een jongetje aan speelden die eerst heel hard moest lachen en daarna bijna op de grond viel maar opgevangen werd door de jongetjes die naast hem stonden. Kortom het was een super leuke dag vol nieuwe ervaringen!:)