Groep 3 met:
Dhr. Ponsen, Koen, Mathilde, Roos en Willemijn
Groep 1 | Groep 2
⇐ Terug naar Sri Lanka Support homepagina

Foto’s van Perimiyankulama Vidyalaya

Dag 19/10/2015
Verslag Willemijn en Koen:

Vandaag hebben we weer les gegeven op de scholen. De lessen gingen deze keer veel beter, omdat alles veel meer gestructureerd was. Dat kwam doordat de teachers ons actief hielpen bij het onderwijzen van de kinderen maar zelfs dit gaat vaak nog moeizaam. De docenten hebben nu al wel veel van ons geleerd door te kijken naar onze aanpak van de leerstof. De lessen van vandaag bestonden uit het leren van gespreksstof en het zingen van het liedje Happy van Pharrel Williams. Van de gesprekken hebben de leerlingen veel geleerd omdat wij ook wilden dat ze het ook echt begrepen en bij het zingen werd er zelfs door de jongens enthousiast meegedaan. Vandaag kregen wij zelfs van een paar leerlingen een cadeautje (pen of speldje) en natuurlijk wordt er nog steeds veel gezwaaid en proberen veel kinderen wel een gesprek met ons te voeren. De lunch bestond uit rijst en curry waarbij ze zorgen dat het niet te heet is. In de middag gingen we zwemmen bij Palm Garden. Hier hebben we heerlijk genoten van het grote zwembad en de mooie natuur, waar de aapjes gewoon los rondslingerden. Ook hebben een aantal van ons nog olifanten gezien achter het hotel. Hierna gingen we naar een plek waar je the flying dogs kon zien, oftewel hele grote vleermuizen. Hier hebben een paar van ons tuktuk gereden, dat was heel leuk.

Groeten van Willemijn en Koen


Dag 16/10/2015

Verslag Mathilde en Roos:

Vandaag hebben wij (roos en ik) twee lessen gegeven. We hebben kinderen geleerd over lichaamsdelen in het Engels. Eerst hebben we het liedje “head, shoulders, knees and toes” gezongen. De kinderen kenden het liedje eerst niet maar daarna deden ze super enthousiast mee. Dat was heel erg leuk om te zien. Hierna hebben we met meisjes en jongens door elkaar een spelletje gespeeld waarbij lichaamsdelen benoemd moesten worden. De kinderen moesten wennen aan het idee maar na over een drempel gekomen te zijn, deden ze supergoed mee! Nu gingen we een speciale versie van het spel ‘Simon says’ spelen. Ze kenden het spel, maar onze versie was nieuw voor ze. Ze moesten namelijk een lichaamsdeel opnoemen en dit vervolgens aanraken (of niet). Hierna gingen we weer terug het lokaal in en hebben we de kinderen overhoord, ze hadden er gelukkig veel van onthouden! Tijdens de pauze kwamen er een stuk of 20 kinderen naar ons toe waarmee we gingen dansen, zingen, lachen en spelen. Dit vonden wij het allermooiste moment van de dag omdat we echt de positieve energie van de kinderen konden aanvoelen.


Dag 15/10/2015

Verslag Willemijn:

De eerste keer naar de scholen was een heel bijzondere ervaring. Met mijn groepje (Pieter, Roos, Koen en Mathilde) gingen wij naar de klusschool(wat uiteindelijk geen klusschool was), de grootste school van de drie. Elke ochtend hebben de leerlingen met de docenten een (redelijk lange) ochtendceremonie en deze keer was er zelf ochtendgymnastiek waar wij in de felle zon aan mee mochten doen. Hierna zijn we naar de bibliotheek geweest met de woordenboeken die cadeau waren gedaan aan de school en terwijl we daar wachtten kwamen er al een heleboel kinderen naar ons toe waarvoor Roos haar eerste echte optreden van de reis heeft gegeven. Nadat wij in twee groepen waren verdeeld mochten wij deze dag meerdere Engels lessen volgen waar een heleboel uiteenlopende dingen opvielen. Ten eerste was het niveau Engels extreem laag (18 jarige konden niet zeggen hoe oud ze waren, ja zó erg) en als ze al iets wisten was het uit hun hoofd geleerde stof waarvan zijn zelf niet eens echt wisten wat het betekende en er dus ook zelf niets mee konden improviseren. Dit was wel een teken waarvan ik wist dat wij in Nederland wel heel goed les krijgen, terwijl dat soms niet zo lijkt.  Ten tweede viel mij op dat les geven ook helemaal niet echt belangrijk was; leraren waren er vaak niet, vergaderingen waren tijdens de lessen en of de kinderen echt leerde was ook niet echt een prioriteit. Ik vond het ook moeilijk om te realiseren dat het niveau van les de toekomst van deze kinderen zo erg verpestte. Wel zijn de kinderen super enthousiast over ons aanwezigheid en vinden het heel leuk om met ons te voetballen, dansen, zingen of te vragen wat je naam is (wat ze dan ook wel 100 keer doen). Het laatste heftige moment was toen Pieter 1 keer zijn naam in een schrift schreef en toen alle kinderen naar ons toe kwamen stormen omdat zij dit ook wilden en  later ging dit ook de hele school over ( jaja 800 leerlingen) wat aan mij raar over kwam omdat ik maar een normale scholier ben uit Rotterdam en helemaal niet bijzonder ofzo, maar dat deze kinderen dat dus wel zo vinden.

Deze dag was heel indrukwekkend maar ook super leuk en ik kijk heel erg uit naar de rest van onze reis.
Groetjes van Willemijn