Het is vijf seconden doodstil in de zaal, iedereen zit met ingehouden adem te wachten op wat er gaat gebeuren. De spanning is om te snijden. Sjef Wijn is bezig aan een stuk op de piano tijdens de jaarlijkse vleugelavond. Het stuk is ingewikkeld en alhoewel er nog geen foute noot is gespeeld gaat het tempo langzaam maar zeker omlaag. Ik twijfel en zie dat de rest van de zaal dat ook doet, gaat Sjef de draad kwijtraken of legt hij juist zoveel emotie in zijn spel dat een vertraging onvermijdelijk is? Dat valt hij stil, vijf seconden lang zit Sjef, doodstil en in opperste concentratie achter de vleugel. Je kunt een speld horen vallen. Sjef kijkt van onder zijn nonchalante kapsel, met staalblauwe ogen de zaal in en zegt, bijna baldadig: ‘oeh!’. Om vervolgens het stuk weer op te pakken en het verder foutloos uit te spelen. In de middag heeft Sjef tijdens de dag van de literatuur nog het vuur aan de schenen van schrijver Edward van de Vendel gelegd, de schrijver zou later op de dag op social media nog laten weten dat er nog niet eerder een leerling is geweest die hem op zo’n interessante wijze heeft geïnterviewd. Op één dag een schrijver van zijn stuk brengen, een prachtig pianostuk ten gehore brengen en een zaal vol klasgenoten en ouders inpakken, Sjef draait er zijn hand niet voor om.
Het niveau is hoog, Saki (een oud leerling) speelt virtuoos stukken van Grieg en Liszt. Er wordt op hoog niveau jazz gespeeld met meneer Eggen op contrabas en Roos op zang (die solo op de contrabas!). Er komen prachtige popliedjes voorbij van onder andere Joost, Lotte, Doris, Amber en Arina. De stem van Sophie wordt ieder jaar weer mooier, krachtiger en ze kiest heerlijke Nederlandse liedjes van onder ander Jules de Korte om ten gehore te brengen. Zo goed als alle leerlingen uit klas B1 en klasgenoot ‘Lucy’ zijn aanwezig om hun klasgenootje aan te moedigen. Meneer Monné stelt zich kwetsbaar op als hij na amper een jaar oefenen op de ukele de ‘theme-song’ van Super Mario ten gehore brengt, een notoir ingewikkeld deuntje om te spelen. Er gebeuren nog veel meer prachtige dingen en met een goed gevulde zaal mag deze vleugelavond de boeken in als een zeer geslaagde. Mocht je het gemist hebben dit jaar, maak er een punt van om volgend jaar ook eens te komen, je gaat gegarandeerd met een fantastisch humeur weer naar huis.
Michiel Peereboom
