Op woensdag 4 februari in de KWT kwam er een speciale gast in de lees club, Liesebeth Mende. Liesebeth Mende is een schrijfster uit Rotterdam die genomineerd is met het boek ‘Blauw’ voor de Jonge Jury. De Jonge Jury is een dag waar alle kinderen die fan van lezen zijn naar toe mogen komen om met schrijvers te praten.
Liesebeth kwam vertellen over haar ervaring als schrijfster. Het begon met het voorlezen van een leuk verhaaltje dat Liesebeth had geschreven, zodat de we in de sfeer konden komen. Het verhaaltje heet ‘Feestkonijn’. Het gaat over een meisje dat een konijn kreeg voor haar verjaardag. Na dat erg leuke verhaaltje liet ze alle boeken zien die zij geschreven heeft. Iedereen mocht daarna vragen stellen zoals “Waar heeft u gestudeerd?” of “Wist u toen u klein was al dat u schrijfster wou worden?”. Liesebeth vertelde: “ Ik heb gestudeerd aan de Hogeschool voor kunsten en drama schrijven in Utrecht. Ik ben daar eerst begonnen met het schrijven voor toneelstukken maar dat viel tegen. Veel van mijn teksten werden er soms uitgeknipt, of anders gespeeld dan dat ik bedoelde. De regisseur bepaalt dat allemaal dus ik moest er maar naar luisteren. Dat toneelschrijven vond ik niks dus ben ik overgegaan naar zelf schrijven. “Ik merkte dat ik dit veel fijner vond, want je mag alles zelf bepalen.”
Liesebeth vertelde dat ze vroeger vaak in dagboeken schreef, hierdoor kreeg zij het idee dat zij schrijfster wilde worden. Ze haalt haar inspiratie uit haar ideeën natuurlijk, maar ze krijgt die inspiratie ook van een plek waar ze meestal zit. “Als ik in de Hema zit om te gaan schrijven bestel ik iets lekkers en kijk ik om me heen. Ik zie mensen binnen komen en ik hoor mensen praten. Het is misschien gek maar je hoort en ziet de gekste dingen die leuk zijn om in een boek te verwerken.” Het schrijven van haar boeken doet ze altijd wel realistisch. Er gebeuren soms wel wat gekke dingen, maar er komt geen fantasie in voor. Heel de lees club die het hele lesuur aandachtig heeft geluisterd was het erover eens dat Liesebeth Mende haar eigen aparte schrijf stijl heeft, apart maar erg uniek. Net als bij het boek ‘Blauw’. Het is anders maar wel uniek. Je moet er inkomen maar het is erg leuk om te lezen!
Een ander boek dat Liesebeth heeft geschreven is ‘Afhaal meisje’, dit is een waargebeurd verhaal. Het gaat over de middelbare schooltijd van Liesebeth. In het boek heeft ze bijvoorbeeld geschreven over docenten die zij zelf erg onaardig vond. Later bij een reünie van haar school is Liesebeth in de docentenkamer door een docent, die in het boek als een erg onaardige Franse docent beschreven stond, nog aangesproken. Gelukkig vond Liesbeth dat het helemaal waard.
Iedereen van de leesclub had veel vragen zoals een vraag die luidde “Wanneer weet u of het boek af is?”. Toen antwoordde ze: “Ik voel het altijd aan als ik een open einde schrijf vind ik dat zelf altijd spannend, maar ook wel fijn. De lezer kan zo zelf bedenken hoe het afloopt, maar ik bedenk dat ook altijd voor mezelf.” De bel ging en er werden nog snel wat selfies genomen met Liesebeth.
Dit lesuur was erg leerzaam en leuk iedereen heeft veel tips gekregen om te schrijven en vertellen. Het was een erg geslaagd bezoekje.
Ghislaine L26
