Met 30 5-VWOers met Frans in hun pakket reden we maandagochtend 15 april per Brusselse bus met Vlaamse chauffeur Philippe richting Brussel. Nog ruim voor het middaguur kwamen we daar aan zodat we de tijd hadden voor een busrit door Brussel, inclusief gids en frites.
Daarna volgde de puzzelrit op de fiets door de Europese wijk.
De fietsen waren niet van Nederlandse makelij, dat bleek al snel.
Nadat mevrouw Wegman al van een wildvreemde de sleutel van de fietsenverhuur had gekregen en daar dus in no time eigenaar van was geworden, konden we in alle rust de fietsen terugplaatsen en de deur achter ons sluiten.
De pizza wachtte immers op eenieder.
Na een redelijk rustig verlopen nacht in een chique Brussels hotel volgde de volgende ochtend de ontmoeting met Monsieur Rudy Germain uit Fleurus die met z’n leerlingen ons stond op te wachten op de prachtige Grand Place.
Daarna ging de goegemeente in groepen uiteen: er waren er die naar het Atomium gingen, maar ook naar het Muziek Museum of naar het Horta huis.
Diezelfde middag heeft onze chauffeur ons naar Parijs gereden waar we precies op het goede punt werden afgezet om de wandeling te beginnen die ons niet alleen langs het geboortehuis en (borst)beeld van Dalida zou leiden, maar ook de lijdensweg zou volgen van Saint Denis.
Toen we bij de trappen van de Sacre Coeur waren gearriveerd bleek dat een uitstekend punt voor een groepsfoto.
Dag 2 in Parijs bracht ons naar Auvers-sur-Oise, ten noord-westen van Parijs, en plein campagne. Het lot heeft bepaald dat Vincent van Gogh hier dood ging, waardoor dit schattige Franse dorp wereldberoemd is geworden. Onze gids, een compleet verfranste Nederlandse, wist ons met verve te inspireren om de juiste antwoorden te geven op haar continue vraag hoe de broer van Vincent ook weer heette. Dat Rembrandt onze schilder is van het licht en donker waren onze leerlingen even kwijt, maar dat Theo de broer van Vincent was is tot eenieder luid en duidelijk doorgedrongen.
Toen kwam de rest: een heerlijke, zwoele middag (25 graden celcius!) in Parijs waarop een boottocht over de Seine volgde die onvergetelijk was. Het heeft de reisleiding enigszins verbaasd dat er een nieuwe trend is om heel hard naar elkaar te schreeuwen als de een op een boot staat en de ander aan de kant…., maar ja, gezellig was het wel.
De volgende dag hebben we een prachtige wandeling gemaakt over het Place de Vosges met aangrenzende tuinen. Alles stond in bloei in Parijs en dat was een hoopvol begin van een nieuwe lente.
Degenen die klaar waren met de opdrachten werden nog getrakteerd op een fietstocht door Parijs.
De Nederlandse eigenaren van de fietswinkel waren erg verbaasd dat onze leerlingen, slechts gewapend met een metrokaartje, hun weg kunnen vinden in zo’n metropool. Lang leve Maria Montessori! (oh nee, dat was Rome)
verslag en foto’s: A. Wegman