Canterbury Conversations 2019
Wist je dat de vogels ook bij school om 6 uur ’s ochtends vrolijk fluiten? De 18 deelnemers aan de Canterbury Conversations kunnen het je vertellen, want zij moesten vroeg uit de veren voor hun driedaagse reis naar het zuidoosten van Engeland. Ze hadden zich al in februari na een strenge selectie weten te plaatsen en hadden er 6 extra lesmiddagen Engels voor over gehad om nu als lekker toetje het geleerde in praktijk te brengen. Nog wat slaperig stapten ze de bus in. Hein en Jort beschrijven:
We drove to Calais in France. That took four hours. Then we went through customs and took the ferry to Dover. It was only half an hour to get to St Edmund’s school where we had a hot lunch. You could choose between pasta or rice, but there were lots of side dishes, too. We really enjoyed that lunch!
Bij de douane hadden we helaas nogal wat oponthoud: een van de bussen voor ons hield het zaakje ongewild op, omdat zij een zogenaamde ‘transmigrant’ aan boord hadden, een inklimmer, die zich als verstekeling verstopt had om in Engeland zijn geluk te zoeken.
Maar dan die lunch! Dat is nog eens wat anders dan een broodje kaas!
Na die lunch begon het middagprogramma op de school. Juliëtte en Wieke vertellen hun ervaringen:
The school was very big and old, and the campus was huge. The deputy head, Mr Millard, had found us some pupils to show us around and it was so cool! There were different buildings, e.g. the science and music blocks and there was even a theatre. And lots of sports grounds for football, cricket, tennis, etc. After the tour we went to a maths classroom and did the presentations that we had prepared in our lessons. After that we could ask three ‘prefects’ (senior students) what it was like to board there. That was really interesting!
De leerlingen van St Edmunds waren behoorlijk onder de indruk van onze presentaties. Zij hebben het maar makkelijk, want zij kunnen zich overal in hun eigen taal verstaanbaar maken. Wat een prachtig gebouw en wat een uitzicht!
Na een eerste kennismaking met Canterbury checkten we in bij Hotel Falstaff en werd er omgekleed voor het ‘diner op chique’ bij The Olive Grove. Onze fijnproevers: Sophie en Noa.
The Olive Grove had a lot to offer: there was Italian, Moroccan and Lebanese food. Fortunately, there were also many options for the vegetarians among us. The restaurant was very cosy, with coloured walls, paintings and candles. And the waiters were very kind; we taught them some Dutch. After the main course we could choose a dessert, which everybody loved. It was a great end to a great first day.
De volgende dag was de eerste bestemming de kathedraal van Canterbury, een mooie plek met een aparte geschiedenis. Thomas Becket, de aartsbisschop van eeuwen terug, was er immers vermoord. Onze verslaggeefsters ter plekke: Talitha en Olivia.
It was only a 5-minute walk from our hotel to the cathedral. Once we had been split up into groups of ten and had our audio phones, the tour could begin. We heard about the history of the cathedral and its architecture. We passed Thomas Becket’s shrine, although now there is only a candle burning in its place. If you go there, make sure you have enough time to admire the beautiful stained-glass windows and the crypt and enjoy the peaceful atmosphere.
Eens even kijken of de mensen in Canterbury eigenlijk wel wat van hun stad en van ons land af wisten. Zoals alle deelnemers interviewden Cerus en Koen hen.
At first it was difficult to find people to do an interview with, but in the end, we managed to do all eight. We asked them about Brexit. For or against, few people could point out Holland on a map. No, Holland is not Poland or the Czech Republic! The funniest thing was when we asked people to pronounce some Dutch words. It was a great experience.
Je kunt niet in Engeland zijn geweest zonder Fish and Chips te hebben gegeten en voordat we richting Londen reden om naar de musical Matilda te gaan, bezochten we de plaatselijke fish bar.
Lana en Madelief (Daisy, dus) vertellen wat ze voor aanvang van de musical in Londen deden.
After the fish and chips we got on the bus to London. 
It took a little longer than expected because we were stuck in traffic. We stopped at Greenwich and then took a boat to London on the river Thames, passing Tower Bridge, The Tower of London and St Paul’s. When we got off, we walked to Covent Garden, a nice indoor market with fun shops and nice restaurants. We had some free time there and enjoyed the London vibe. Then we had pancakes at Crème de la Crêpe, where the pancakes had funny names like “Oh, my God” and “The Piggy that went to market”. Then it was off to Matilda the Musical.
Wat een overvolle dag was dat! Dan ben je wel aan een goede nachtrust toe. De volgende dag, na weer een prima full English breakfast met scrambled eggs, bacon, sausages, tomatoes, mushrooms and beans stond er nog een onderdeel op het programma, The Canterbury Tales Visitor Attraction. Ella en Malene gaan terug in de tijd:
The Canterbury Tales Visitor Attraction is a tour which guides you along some of the tales which we had read at school, like the Knight’s Tale, the Wife of Bath’s Tale and the Miller’s Tale. It was a great set-up with lights, music and doors that opened automatically. It was a great way to end our trip to Canterbury.
Gelukkig was er nog voldoende tijd over voor de sights & shops. Sommigen kochten nog gauw even wat souvenirs, een leuk truitje, of een mooi boek. Ella kreeg van meneer Kok het boek dat hij op dit moment aan het vertalen is te leen, op voorwaarde dat ze het aan de mediatheek geeft zodra ze het uit heeft. De Nederlandse vertaling verschijnt na de zomer onder de naam De griezelige Kregs van het Wirwarwoud. Tip van de vertaler: Niet lezen voor het slapen gaan!
En zo kwam er een einde aan drie fantastische dagen met een prima gezelschap. Voor mij was dit de laatste activiteit voor het RML. Het Canterbury Conversations project is in de veertien jaar dat we het organiseren inmiddels niet meer weg te denken uit de jaaragenda en ik hoop dat het tot in lengte van dagen zal worden voortgezet.
Mede namens alle deelnemers en mevrouw Van Everdingen,
Willem Jan Kok
