Woensdag 18 mei verzamelden zich in alle vroegte 18 tweedeklassers om, net als de pelgrims van acht eeuwen geleden, op weg te gaan naar Canterbury. Zij hoefden dat echter niet, zoals toen, te voet te doen, maar hadden drie dagen de beschikking over een luxe touringcar.
Die drie dagen vormden het ‘toetje’ van het hoofdmenu, namelijk 6 conversatielessen op de dinsdagmiddag, uiteraard geheel in het Engels. Hieronder doen de deelnemers verslag, te beginnen met Kinara en Simone.
“We arrived at school at 6 o’clock and everybody was very excited. We were going by bus and we had a very nice driver, Frank. The trip to Calais took about 4 hours. Then we took the ferry to Dover. On board we practised our presentations and visited the shops. From Dover to Canterbury it was only a short drive and then it was time to go to St Edmund’s school to have lunch. You could choose from the daily menu: there was spaghetti Bolognese, but also chips and burgers! For dessert there was jelly or pie and chocolate sauce. The pupils of St Edmund’s all wore uniforms so everybody stared at us.”
En mevrouw van Everdingen en meneer Kok maar vertellen dat er door Jamie Oliver zoveel veranderd was aan het Engelse schoolmenu. In ieder geval werden we door meneer Millard weer heel vriendelijk ontvangen en werd het tijd voor het middagprogramma. Over de school – en wat we er die middag deden – vertellen Tess en Quirine.
“St Edmund’s is a very old school and half of its pupils are boarders. That means that that they sleep at the school. All pupils wear uniforms, which can sometimes be great, but it can also be pretty boring. From the school you had a gorgeous view on the city of Canterbury. After lunch we were toured around the school by a couple of students, in groups of two or three. This was great because they showed us the whole property. Then the Deputy Head told us about the history of the school and afterwards we did our presentations about the RML in front of a class. This was a bit scary but also a great experience!”
Na afloop konden onze leerlingen Canterbury nog wat nader ontdekken en werd er een boottochtje gemaakt op de rivier de Stour. Onze ‘tour guide’ Tjalling schrijft:
“We were divided into two groups. Our guide was a bit of a strange man who made a lot of jokes which not many of us understood. I now realise that understanding word jokes in another language is very hard! But he told us about many historical buildings too and had brought pictures of how Canterbury looked in the past.”
Na die tweede bootreis van de dag werd er gegeten in een Asian ‘all-you-can-eat’ restaurant om daarna, best moe, de kamers op te zoeken in het Falstaff hotel, dat op maar 5 minuten lopen van het centrum lag.
De volgende dag was het programma afgeladen, zoals je hieronder kunt lezen. Eerst maar eens een bezoek gebracht aan Canterbury Cathedral. Rikke en Luka vertellen:
“On our second day we visited Canterbury Cathedral. In one word it was overwhelming! When we came in we got audio phones, which gave us information about the cathedral. They led us to the place where Thomas Becket was murdered and to the crypt below. Becket was the Head of the Church in the 12th century and he was killed by four knights because they had overheard the king (Henry II) say that he wanted Becket out of the way. The Cathedral is still active and we thought the building and the gardens around it were wonderful. A place we will definitely never forget!”
Die koning kreeg daar nog een hoop spijt van en toen Becket heilig werd verklaard, besloot hij zelf als eerste op pelgrimstocht te gaan, lopend van Londen naar Canterbury. Over zo’n pelgrimstocht later meer.
Eens kijken of de mensen in Canterbury daar ook iets over konden vertellen en hoe hun kennis van Nederland was. Tijd voor de straatinterviews. Reporters Judy en Eline zijn aan het woord:
“We split up into groups of two and stationed ourselves in the streets of Canterbury, waiting for our first ‘victims’. Younger people ignored us, but when we started asking older people we had more success. Some people knew a lot about Canterbury and Holland but others knew nothing. One person claimed that the colours of the Dutch flag were orange, white and green. What was Rotterdam famous for? Weed! Some of us met Swedish students and we exchanged answers. Doing the interviews was great fun and we got to know a little more about the British people and their island.”
Ja, en ook dacht een echtpaar dat Nederland op de plaats van Noorwegen lag. Op de vraag welke Nederlanders men kende, waren de schilders uit de Gouden Eeuw even populair als de Nederlandse voetbaltrainers die nu in Engeland werken.
Even later stond Frank al te wachten in zijn bus voor een reisje terug in de tijd. Claire en Sophia nemen je mee:
“We arrived at Tenterden where an old steam train stood waiting. The train was so old that it felt as if we were in the 19th century. Soon tea and scones arrived and they tasted wonderful. After an hour we got off and walked to Bodiam Castle, built in the 14th century. In it we had to find the solution to a murder game. Every group of 4 or 5 of us got a so-called echo horn. You had to find the hidden spots where you could scan the horns to hear part of the story. The stairs were very steep and narrow so you had to be very careful. But once you had got at the top, you had an amazing view.”
Op de terugweg kwamen we in een enorme file terecht, met de nodige gevolgen, zoals Jeroen hier meldt:
“On the way back from the castle traffic was very heavy and the 90 minutes’ shopping became only 45 minutes. The girls quickly went for the fashion shops but many had already closed for the night. Fortunately, there was still time to visit them the next day.”
In ieder geval was er nu genoeg tijd om zich te verkleden voor een dinner party bij restaurant ‘The Olive Grove’. Onze restaurantrecensenten Madelief en Mijke beoordeelden:
“We all dressed up for a special dinner at The Olive Grove where they had a huge menu. Most people chose pizza or pasta but some had fish. For dessert there was tiramisu and chocolate fudge cake. But there was something special too, because at 11 o’clock Rikke’s birthday started (remember, in England it is one hour earlier than in Holland!).
The chef came with cake and candles and everybody sang ’Happy Birthday! It was a lovely evening!”
Dat was het zeker. Toch gek, je verjaardag te vieren, zo zonder je familie. Meneer Kok had nog een speciaal cadeautje voor Rikke: een Engels jeugdboek, ‘The Great Chocoplot’, dat nog maar net in de Engelse boekhandels ligt en waarvan de Nederlandse vertaling in september in Nederland verschijnt. En laat hij nu zelf die vertaling hebben gemaakt!
Oh, ja, die pelgrimstocht. Nadat de koning er zo een had gemaakt, volgen nog heel veel meer pelgrims. En om de tijd te doden, vertelden ze elkaar verhalen. Geoffrey Chaucer schreef er in de 14e eeuw een boek over, The Canterbury Tales. En Jasper en Stijn schreven op hun beurt weer een verslag over een bezoek aan The Canterbury Tales Visitor Attraction:
On Friday we visited the CTVA. Using audio phones, we were led along five of the Canterbury Tales, which we had also read in class. There were puppets and the place even had the scent of the 14th century…. It was very realistic. One of the Tales was that of the Wife of Bath, which made clear what is was that women most desire!
Vanaf het CTVA is het maar 5 minuten lopen naar het Roman Museum, maar het werpt je wel gelijk nog eens 14 eeuwen verder terug in de tijd. Chris en Pieter daalden 5 meter onder grond af:
When we were downstairs we got a form. On it we had to find out about a helmet and there was a crossword puzzle. We could also play a game which was a bit like checkers. There was an old Roman road which was impressive because there was a mosaic on it. They found it by accident after German bombs had fallen on this part of Canterbury during World War II. Finally, you could dress up as a Roman soldier.
En zo kwam er een einde aan het officiële programma. Nog even wat laatste souvenirs, een portie fish and chips en daarna werd er aan de terugreis begonnen. Om een uur of zes later vermoeid, maar met een hoop verhalen, aan te komen aan de Schimmelpenninckstraat.
Mocht je als brugklasser geïnteresseerd zijn om volgend jaar ook mee te doen, vraag dan aan mevrouw van Everdingen, meneer Kok, of aan een van de achttien tweedeklassers die je op de foto hieronder ziet wat je daarvoor moet doen.
Groetjes van ons allemaal,
Willem Jan Kok
