Skip intro en ga naar het avontuur van de groep van 2019

Bij de viering van het 75-jarig bestaan van het RML is de toenmalige lustrumcommissie en daarmee ook de school, een langdurige verbintenis aangegaan met Stichting Sri Lanka Support (SLS).

Stichting Sri Lanka Support wil de levensomstandigheden van individuele kinderen in Sri Lanka verbeteren. Daarbij kan gedacht worden aan onderwijs, huisvesting en werk. Daarnaast verleent de stichting kleinschalige hulp aan kansarme gezinnen. Bezoek www.srilankasupport.nl voor meer informatie hierover.

In 2012, 2015 en 2017 hebben we door middel van het lustrum, twee keer een grote sponsorloop en uiteraard door acties van onze  enthousiaste leerlingen al meer dan €45.000 weten op te halen voor SLS! De opbrengsten die voortkwamen uit allerlei activiteiten en markten tijdens de M-parade van het lustrum, worden ook aan dit mooie goede doel gedoneerd. 

Het bleef niet bij geld inzamelen… Eind 2012 werd besloten om een werkbezoek te brengen aan SLS met een team van 12 leerlingen en drie begeleiders, waarbij lesgeven aan leerlingen van scholen in Sri Lanka centraal stond.  In oktober 2013 was het zover. En wat was het een geweldig succes: voor de kinderen op de scholen in Sri Lanka, die het fantastisch vonden om o.a. Engelse les te krijgen van een stel vrolijke RML’ers, maar ook voor onze leerlingen! Zij ondergingen “een ervaring voor het leven” door te zien hoe leeftijdgenootjes in het armere deel van Sri Lanka wonen en naar school gaan. Een leven dat toch wel heel anders is dan wij hier in het rijke westen gewend zijn. In 2015 en 2017 waren er vervolgen op deze mooie en leerzame reizen.


Geweldige ervaring rijker

Donderdag 24 oktober j.l. kwamen 12 leerlingen en 3 begeleiders een fantastisch avontuur rijker aan op Schiphol.
Het was er weer één voor in de boeken. Een geweldig hecht team die met behulp van Sri Lanka Support een tijd heeft beleefd die nooit zal worden vergeten. Alles is vlekkeloos verlopen. Hoewel de warmte, de volle agenda en de korte nachten soms wel even hun tol eisten in de vorm van vermoeidheid, stond dat het moraal totaal niet in de weg. De enorm mooie indrukken die zijn opgedaan tijdens de lessen die werden gegeven op de scholen, de cultuur en o zo vriendelijke mensen in Anuradhapura, en de onmisbare begeleiding van vooral Janny en Senpathi van Sri Lanka support, hebben ervoor gezorgd dat 12 dagen werkelijk voorbij zijn gevlogen!
Wij van de begeleiding hebben enorm genoten van deze groep. Niet alleen tijdens de reis, maar ook tijdens de voorbereidingen, want deze groep bleek al snel een hele hechte te zijn. Het was dan ook best even slikken om ze allemaal weer te zien uitwaaien in de armen van hun ouders. Die ons overigens ook een fantastisch welkom terug aanboden in de vorm van bloemen, een flesje en allerliefste dankwoorden dat wij de “kiddies” weer veilig hebben teruggebracht. Graag gedaan 😉
Maandag was het weer “normaal” school, terug naar de gejaagde westerse werkelijkheid, en dat is na een periode van leven in een totaal andere cultuur toch best even wennen voor ons allemaal.

Hieronder kun je de verslagen lezen die zijn geschreven door het leerlingenteam.

Begeleiders RML SLS-team,
Dorien, Lucy & Pieter


Links: dhr. P. Ponsen, mw L. Faulkner. Boven van links naar rechts: Janek, Abel, Elisabeth, Annabelle, Freke, Carlijn. Onder van links naar rechts: Juliette, Eline, Ellemay, Madelief, Donna, Sophie en rechts mw. D. Schröder.

Saliyapura school
Dorien (begeleiding), Janek, Eline, Sophie en Juliette

Vandaag, woensdag was een bijzonder leuke dag.
We hebben vandaag kennisgemaakt met de leerlingen en docenten van de school waar we les gaan geven de aankomende dagen. We kregen een warm welkom en het viel ons op dat de kinderen het erg leuk vonden dat we er waren. Meerdere kinderen wilden een gesprek met ons aangaan en waren vrolijk aan het zwaaien. Ze waren minder verlegen dan dat we verwacht hadden!
Bij binnenkomst viel ons al op dat de kinderen een uniform aanhadden en de docenten anders gekleed waren dan dat we verwacht hadden.
Het schoolgebouw is grotendeels buiten, met voor elke jaarlaag (grade) een apart lokaal. Ook hebben ze een apartmuziek- en danslokaal wat we erg leuk vonden!
Gedurende de dag zijn we meerdere klaslokalen afgegaan en hebben we verschillende activiteiten ondernomen. We hebben zelfs al even les gegeven, spelletjes gedaan en ons dansje aan de klassen laten zien en deels geleerd. We merkten dat de kinderen het heel leuk vonden als we dansten en ze mee mochten doen. Dat was heel leuk om te zien!
De lunch werd klaargemaakt door moeders van de school en was erg lokaal. We aten met onze handen en hebben dingen gegeten die we nog nooit gegeten hadden. Sommige dingen vielen erg tegen maar de rijst met kokos viel gelukkig wel in de smaak. De kinderen wilden graag in onze buurt zijn en vroegen massaal of we onze naam in hun schriftje of op hun arm wilde schrijven. Het was een Super leuke en gezellige dag waar we allemaal veel van genoten hebben! We hebben allemaal heel erg veel zin in morgen!

Janek, Sophie, Juliette, Eline.

Schooldag 3 en Safari:

De dag begon met de gewoonlijke TukTuk rit naar school door de beste bestuurder ‘Hisanqa’. Maar daarbij hoort ook het vroege opstaan, namelijk 05:45! Eenmaal op school moesten we gelijk meedoen aan de ceremonie. Eline en ik wisten niet wat we moesten doen en we deden de rest maar na. Af en toe draaiden de leerlingen zich om en begonnen ze ons uit te lachen, dus waarschijnlijk deden we het verkeerd. Daarna werd ons groepje naar het muzieklokaal gebracht en gingen we allemaal instrumenten uitproberen. Janek stal de show met zijn geweldige drum en piano kunsten, en Sophie met haar Singalese zang. We mochten eindelijk weg van de muziekles, want we gingen onze eerste les van de dag geven! Eline haar les werkte heel erg goed bij de 8 jarige leerlingen over vormen! Toen kwam mijn les over beroepen bij de 11 jarige die het nog wel een beetje lastig vonden. We hielpen alle kinderen heel erg met zinnen creëren en op een gegeven moment snapten ze het erg goed! Daarna gingen we ons dansje laten zien die we hadden ingestudeerd en iedereen vond het geweldig! Vervolgens was het pauze, en dat betekent dat we met de kinderen gaan  spelen. Janek ging cricket spelen met de jongens en Eline, Sophie en ik gingen volleybal spelen met de meisjes. Na het spelen werden wij door allemaal kinderen heen en weer getrokken om naar hun klas te komen. Maar gelukkig mochten we toen gaan lunchen. Vandaag was het erg lekker, met zoete koekjes en een soort roggebrood. We hadden nog een half uur voordat de TukTuk er was, en gingen we naar een van de oudste klassen. Ze wilden heel erg graag ‘Hiphop dance’ leren, dus deden we dat. Het was heel erg grappig, want alle meisjes deden erg goed mee maar de jongens vonden het nog een beetje spannend. Gelukkig hadden wij Janek, die de jongens een beetje hielp! De TukTuk was aangekomen en vertrokken we weer terug naar het hotel.
Haasten was het wel toen we waren aangekomen bij het hotel. We moesten snel omkleden en ons klaarmaken voor Safari, want anders zouden we de olifanten missen! Het was een erg lange rit  met tussendoor een stop om wat te eten: traditionele snacks uit Sri Lanka. Ze waren bijzonder maar erg lekker, en goed om onze maag te vullen voor de Safari. Na een rit van anderhalf uur, stapten we in de Jeep en begonnen we aan het avontuur. Onderweg hoorde je de Jeep met Pieter erin hard schreeuwen door alle bobbels in de weg. Eenmaal bij de uitgestrekte vlaktes kwamen wij olifanten tegen! Iedereen vond het geweldig. Het begon met 1 olifant en daarna steeds meer. Uiteindelijk hebben we er meer dan 50 gezien! Na een lange trip stapten we weer de bus in en vertrokken we naar het hotel. Onderweg hadden we een stop om een lekker stukje taart met een drankje uit te zoeken! Het was verrukkelijk en konden we weer met een volle maag naar huis rijden! In de bus was het erg gezellig met de achterste rij die heel erg luidruchtig aan het zingen was. De rit was zo voorbij en voor je het wist zaten we aan het avondeten! Met vermoeide gezichten waren we aan het het smullen van de bami en heerlijke groenten. De dag is nu bijna voorbij, en iedereen heeft enorm zin in de volgende!

Ayubowan, Juliette Schulten

Saliyapura school: maandag

Vandaag gingen we na een intensief weekend weer naar de school. We  hadden veel zin om de lieve en blije gezichtjes weer te zien. Toen we daar weer aankwamen, begon de ensemble. Dit keer hoefden we gelukkig niet in de felle zon te staan waardoor we langer geconcentreerd konden blijven. Daarna gingen we weer lessen geven. Vandaag hebben we het heel druk gehad en alleen maar lessen gegeven waardoor de tijd heel snel voorbij ging. De eerste les was bij grade 3. Daar hebben we lesgegeven over animals, wat leuk was. Daarna gingen we door naar grade 10 (kinderen van onze leeftijd). We gaven daar een les over vragen stellen aan elkaar. Ze hadden er veel moeite mee, wat ons verbaasde omdat grade 8 deze les veel beter oppakte de vorige dag. Na 100 keer uitleggen kregen ze het onder de knie wat erg leuk was om te zien.
Pauze: het gene waar we naar uitkeken. Iedereen trekt aan je armen en wil met je spellen. Ook de ouderen waren erg enthousiast en wilde Cricket spelen. Daarna gingen we lunchen. De moeders hadden verbazingwekkend lekker en niet te veel eten gemaakt waar we van genoten hebben. Na de lunch werden we meegenomen naar het danslokaal om liedjes te zingen en een dansje te leren. De zangdocent wilde dat we vaak langskwamen en hetzelfde Srilankaanse nummer zingen. Het jammere was dat ze echt  niet kon zingen waardoor we onze lach in moesten houden.  Daarna kregen we ook nog dansles van leerlingen.
Ook hebben we grade 5 lesgegeven omdat ze heel graag wilden dat we kwamen. Elke keer als ze ons zagen, trokken ze ons mee naar hun klaslokaal. Daar hebben we lesgegeven over beroepen wat ze nog wel lastig vonden.
We hebben heel de dag door namen van veel kinderen verzameld op onze rugzak. Toen we het vroegen aan ze durfden ze eerst niet op onze rugzak te schrijven maar toen er eenmaal 1 naam op stond, wilde alle kinderen hun naam erop schrijven! Nu staat heel de rugzak vol. Morgen is de laatste dag op school, wat we erg jammer vinden. We gaan dan de krijtborden voor een deel verven. Dit was erg nodig omdat het zo slecht was dat je niet kon lezen wat er stond. Ook nemen we dan afscheid van de school en de leerlingen. We nemen morgen daarom veel snoep en stickers mee om aan de kinderen te geven . We hebben er erg veel zin in !!

Sophie, Eline, Juliette, Janek

Pusiyankullama school
Lucy (begeleiding), Elisabeth, Carlijn, Ellemay en Freke

De dag op Pusiyankullama

Toen we aankwamen op de school werden we gelijk hartelijk verwelkomd met een bosje bloemen. Als eerst hebben we een rondleiding gekregen door de hele school. We kregen ook nog is een onverwacht ontbijt, noodles met een gele saus in een zakje en rode kruiden die wat pittiger waren. Vervolgens zijn we snel aan de slag gegaan met de 4th grade, we hebben ze ons dansje geleerd. Het was verschrikkelijk heet en vermoeiend, we hebben ons kapot gezweet. Het dansen was wel zo een succes dat we haast alle klassen ons dansje hebben geleerd. Niet iedereen pikte het even goed op omdat het allemaal ook erg spannend was, maar het was echt gezellig. Overal waar we gingen werden we glimlachend begroet of werd er erg enthousiast gezwaaid. Uiteindelijk hebben we weer een lekkere lunch gekregen, rijst met vis en groente wat “brainfood” word genoemd en als het goed is courgette. En toen was de dag alweer om!

Elisabeth

De dag begon weer vroeg zoals altijd. Om 5.45 klopte Pieter weer keihard op de deur en om 7.00 zaten we aan tafel voor het ontbijt. We werden weer warm ontvangen op de school. Vooral de kleine kindjes die maar bleven zwaaien en de oudere jongens die je na bleven kijken. We begonnen met year 10. Dat zijn ongeveer leerlingen van 14/15 jaar. Het is moeilijk om oudere leerlingen aan de praat te krijgen, ze durven het gewoon niet, maar na een poosje kwamen er een paar woorden en korte zinnen. We deden namelijk het spel “Wat ben ik”. Dit vonden ze wel grappig en ze werkten leuk mee. Ook hebben we aan year 5 ons dansje geleerd. In year 5 zitten nog jonge kindjes die dansjes natuurlijk fantastisch vinden. Ze vormden super snel rijen en hadden het dansjes zo in hun hoofd. Baby Shark, Five little monkeys en Head, shoulders, knees and toes vonden ze ook helemaal geweldig en deden gezellig mee. Ik kreeg een heel warm gevoel van de blije gezichtjes van die kinderen. We hebben nog bij een les mogen kijken van een Engels docent en met year 6 nog “Wat ben ik” gespeeld. Ik heb erg met hen gelachen.
Na de schooldag zijn we op safari gegaan. We hebben ontzettend veel olifanten gezien en ik kon echt uren kijken naar de dieren, het landschap en de lucht. De reis terug was erg druk, sommigen hadden heel veel energie en anderen vielen bijna in slaap. Ik weet in ieder geval zeker dat we vanavond allemaal bekaf zijn.


Carlijn

Donderdag 17-10-2019

Vandaag was het onze tweede dag op de school. Ook vandaag werden we warm verwelkomd op de school en zwaaiden en lachten alle kindjes naar ons en de wat oudere jongens bleven ons aanstaren. We kregen ‘s ochtends ook stickyrice met een soort zoete bruine suiker in het midden, wat lekker was, maar ook heel zoet. Het was vandaag ook de eerste dag dat we echte lessen hebben gegeven, in de lokalen, want gisteren waren het voornamelijk danslessen. Het Engels niveau is hier erg laag en de kinderen zijn erg verlegen, dus we zijn er wel achter gekomen dat je veel geduld moet hebben, voor dat je een leuk spel of iets dergelijks kan doen, maar als ze het dan eenmaal begrijpen is het wel heel erg leuk! We hebben weer veel mooie bloemen en knutselwerkjes ontvangen van de kindjes, waar we erg blij en gelukkig mee zijn.  We hebben vandaag drie lessen in lokalen gegeven, aan verschillende jaarlagen. We probeerden de kinderen zo veel mogelijk aan het praten te krijgen, wat soms nog een beetje stroef ging, maar het ging prima. Ook hebben we vandaag weer een lekkere lokale lunch gekregen, die gemaakt door een paar moeders van de kinderen. Na school gingen we shoppen voor de scholen. We kregen per scholengroepje geld en mochten helemaal zelf uitkiezen wat we voor onze scholen wilden kopen. Ik heb heel erg gemerkt dat de spullen, die we wilden kopen, hier voor veel goedkoper verkrijgbaar zijn dan in Nederland, dus we hebben veel van het geld kunnen kopen. De Engelse docenten van onze scholen hadden ons een lijstje meegegeven met dingen die ze nodig hebben, dus daar hebben we een aantal spullen van kunnen kopen en verder mochten we helemaal zelf kiezen wat we voor onze school wilden kopen, dus spulletjes zoals krijt, posters, whiteboardmarkers, etc. Jannie had voor ons een verassing geregeld, dus na het shoppen gingen we met de tuktuk ergens stoppen om een ijsje te halen. Vervolgens gingen we terug naar het hotel. Vandaag was weer een hele speciale dag en we zijn benieuwd wat ons nog meer te wachten staat.

Ellemay

Schooldag 4

7.30 stapten we uit de tuktuk en begon de dag weer. De een na laatste dag op school. Even nadat we aankwamen begon de Assembly en allemaal kleine showtjes die de kinderen voor ons hadden voorbereid. Het was duidelijk te zien dat er veel werk in was gestoken en dat de ouders uren bezig waren geweest met het knutselen van de mooie kostuums van de kinderen. Er is voor ons gezongen, gedanst en zelf toneelstukjes, deze waren ook in het Singalees dus we verstonden er niet super veel van maar nog steeds was het super leuk om ernaar te kijken. Daarna gingen we door met grade 1a. We hebben samen met alle kleine kindjes liedjes gezongen en ze ook liedjes aangeleerd. Baby shark en Alice the Camel onder andere. In het begin deden de kinderen nog niet echt mee maar toen we alles lekker overdreven gingen doen vonden ze het super leuk om mee te doen. Hierna gingen we naar grade 3 en daar was het iets makkelijker om de kinderen mee te krijgen. De leraar van deze grade was een ontzettend lieve oprechte vrouw en zij had duidelijk een mooie invloed op de kinderen. We hebben ook met grade 2a en 2b liedjes gezongen en het gezang van de kinders is altijd heel mooi om te horen. Na deze geweldige planning gingen we door naar 9b, we hebben een dieren spelletje gedaan waar we dieren moesten omschrijven en raden. Toen het begon te plenzen, verassing, gingen we naar binnen waar we nog even hadden gepraat en toen door gingen naar 8b. Er was geen leraar aanwezig in het lokaal dus het was een grote chaos en met ons erbij een nog grotere gezelligheid. Met volle overgave hebben we staan zingen, springen en dansen met de energieke kinders. Het was erg vermakelijk en na deze gezelligheid gingen we alweer naar het hotel.

Freke

Kende Rathmale School
Pieter (begeleiding), Abel, Annabelle, Donna en Madelief

Eerste dag op de scholen

We moesten vandaag voor de eerste keer om 05:45 opstaan. Omdat de tuktuks al om 07:00 voor de deur stonden. We dachten dat de rit ongeveer 20 minuten zou duren maar dit was in het echt 35 minuten. Donna, Madelief en ik zaten in één tuktuk gepropt, dit paste maar net! Onze school is op het platteland en de kleinste van de drie scholen waarbij de groepjes moeten lesgeven. We werden verwelkomd door groepjes giechelende meisjes en nieuwsgierige jongetjes, met variërende leeftijden van 4 t/m 16. Om 09:00 begon de welkomstceremonie en deze duurde heel erg lang. Madelief en ik moesten aan het einde prijzen uitdelen aan de geslaagde leerlingen. Hierbij gingen de kindjes op hun knieën voor ons, ik was hierdoor zo overweldigd dat ik niet meer wist wat ik moest doen en maar: ‘Stutti’ zei, wat “bedankt” betekent in het Sri Lankaans. Abel, Madelief, Donna en ik moesten ook nog ons dansje opvoeren, dit ging niet zonder fouten maar de kinderen vonden het prachtig, naar mijn idee. We hebben deze hele dag geen lessen gegeven, eigenlijk alleen maar kennisgemaakt met de school, docenten en leerlingen. (En natuurlijk de apen.) Donna, Madelief en ik gingen ons dansje aan de meisjes leren, terwijl Abel rondrende met zijn ‘fanclub’ (alle jongens). We kregen ook kokosnoten om uit te drinken wat een hele ervaring was, de kinderen lachten ons vierkant uit! Om 12:30 vertrokken we weer naar het hotel en werden we uitgezwaaid door de hele school!
In de middag zouden we om 15:30 naar de Bodhi-tree gaan, maar het regende zo hard dat we niet een de tuktuks in konden stappen zonder doorweekt te worden. Uiteindelijk zijn we om 16:30 vertrokken in een optocht van tuktuks naar de Bodhi-tree. Bij het heilige gebied moesten we onze schoenen uitdoen en op de natte grond rondlopen. Eerst liepen we langs een Buddha en daarna lang de Bodhi-tree. We moesten er rechtsom omheen lopen en we werden gezegend door monniken met een wit touw om de rechterpols en een wit poeder op je voorhoofd. Daarna liepen we naar een gigantische stupa waar we linksom omheen liepen. We zagen ook heel veel vliegende honden: een vleermuissoort waarbij ze heel groot zijn. Uiteindelijk zijn we rond acht uur aangekomen in het hotel en hebben we lekker bami gegeten.


Annabelle

Dag 3 school

Vanochtend werd ik om kwart voor 6 sochtends weer wakker gemaakt door de slagen van Dorien op onze deur. Zoals elke ochtend aten we weer toast met scrumbled egg en een beetje fruit. De afgelopen dagen sprongen we om 5 over 7 in de tuk tuk dus vandaag was dat niet anders. Ik zat met Pieter en Annabelle, Madelief en Donna zaten in de andere wagen. De ritjes in de tuk tuk zijn uhm… Bijzondere ervaringen. De chauffeurs rijden ontzettend hard en halen in op de momenten dat je denkt, ‘past dat?’ We zijn uiteindelijk toch levend aangekomen op onze school, Kende Rathmale. We werden weer ontvangen door springende, zwaaiende maar vooral lachende kindjes. Eigenlijk heb ik de kindjes nog niet niet zien lachen. Constant die big smile op hun face en dat geeft mij, maar ook de rest van de groep energie.
Tijdens het gebed achter de school sprong er een groep ‘monkeys’ door de bomen boven ons. Een van de jongens kwam naar voren en moest iets over zichzelf vertellen en zei: ‘my mother’s name is…. My father’s name is …. My hobby is Cricket. En toen: ‘my friend is Abel’. Mijn hart smolt en die van de andere trouwens ook.
Het lesgeven verliep eigenlijk heel soepel. Madelief startte met haar les, wat ben ik. De kinderen vonden het heel leuk maar toch raar om iets anders dan normaal in de klas te doen. Dit waren grade 6, 7 en 8 (maar volgens mij ook de oudere klassen) en het Engels niveau blijft me verbazen. Er valt niet eens een goed gesprek te voeren met de Engels teacher, laat staan de leerlingen. Na de lunch, die deze keer goed te doen was in vergelijking met gisteren, werd ons gevraagd of we de kleinste kindjes les wilden geven. Grade 1 en 2. De kindjes waren zo lief en we hebben eigenlijk alleen maar spelletjes met ze gespeeld. De Engelse spelletjes die we hadden meegenomen vielen goed in de smaak. De kindjes waren constant weer aan het lachen en ze leerden er ook echt wat van, wat het uiteindelijke doel was. We hebben nog gedanst, een kleuren spelletje gespeeld waarbij ze moesten rennen en gezongen. De kinderen vonden het geweldig en wij ook.
Pieter en ik zaten weer in de tuk tuk en onze driver wilde een binnedoorweggetje nemen. Binnen no time reden we door een straatje met winkeltjes aan alle zijden. Voor ons reed een grindwagen die halverwege de straat moest keren. Uiteindelijk kwamen we 10 minuten na de ander helft van onze groep aan maar wel met een ervaring meer op zak.
Na een kwartiertje sprongen we weer de bus in en met het boxje dat we mee hadden genomen hebben we de hele rit van anderhalf uur muziek gepompt. Bij het natuurpark stapten we over in de jeeps en konden we uit het dak hangen. We hebben echt alleen maar gelachen door de hobbels en uiteindelijk zaten we helemaal onder de modderspetters van de plassen. We waren nog geen kwartier onder weg en ik spotte al de eerste 2 olifanten. Meer olifanten volgden en uiteindelijk waren we selfies aan het maken met een groep van 39 olifanten bij elkaar. Het blijft bijzonder dat je zulke grote beesten ziet. We hebben nog apen, vlinders en papegaaien gezien maar de olifanten bleven het meest indrukwekkend. Kortom, weer een super speciale dag en ik heb nu al zin in morgen!

Abel

Donderdag 17-10-19

Vandaag stonden wij om 05:45 op! Ja, again. Er zit gewoon een 5 in! Het ontbijt was weer toast, jam en fruit. De Sri Lankanen houden van zoet. Na het zoete ontbijt samen met de hotelman die naar je kijkt als je eet, gaan wij naar de tuktuk. Onze tuktuk driver houdt heel veel van fietsen. Zo leuk, ik wil hem echt zo graag meenemen naar Nederland. Dan kijkt hij zijn ogen uit. Op de school is het geweldig. Alle kinderen komen van het platteland en wat kunnen ze leuk spelen samen! Eerst was er een ‘morning assembly’. Tijdens deze assembly gaan alle kindjes van de school samen met de docenten en de directeur bidden. Het geloof is boeddhisme. Hierna zijn wij gaan lesgeven voor het eerst! We speelden ‘pictionary’. Hierna hadden de leerlingen geen Engelse les. Wij gingen meedoen met scheikunde. Dit was zo bijzonder! Alle leerlingen boven grade 1,2 and 3 kregen scheikunde. Er was letterlijk een tafeltje buitengezet met daarop kaarsjes en wat ballonnen. Sahan kwam op mij af, dit is de jongen waar ik een klein beetje verliefd op ben. Hij wilde een ”magic trick’ laten zien. De magie was dat het stukje materiaal in een vuurtje ging en opeens verdween. Iedereen moest gillen en giechelen.  Na de magische truc gingen wij door met lesgeven. We splitsten ons groepje in tweeën. Twee van ons gingen de oudste leerlingen (16 jaar) lesgeven en twee van ons de wat kleinere (8 jaar). De kleintjes waren veel enthousiaster dan de oudsten. De klas van de oudsten bestond ook maar uit 6 verlegen meisjes, that’s it! Het was heel lastig om met ze te praten, maar wij hebben ons best gedaan! Uiteindelijk ging de les heel goed. Pieter noemt het ‘aan een dood paard trekken’, nou het is gelukt!
Na de school zijn wij met de tuktuk naar de winkels gegaan om spullen te kopen voor de leerlingen. Ons groepje ging dus spullen kopen voor onze school. De docenten hadden een hele boodschappenlijst gemaakt, dus die konden wij mooi afvinken. We hebben zoveel leuke en handige dingen gekocht! Muziekinstrumenten, pennen, whiteboards, sportspullen, verf, schriften etc… De spullen pasten maar net in de tuktuk. Eenmaal bij het hotel aangekomen gingen wij avondeten. Na het eten kwam iedereen in de kamer van Carlijn, Freke, Donna en mijzelf. Iedereen was melig. Uiteindelijk kwam Lucy kijken en alle meiden renden de badkamer in. Iedereen probeerde stil te blijven, maar precies wanneer Lucy binnenkwam deed Sophie per ongeluk de ijskoude douche aan! Lachen……

Madelief

WEEKEND!

Op zaterdag moesten we om half 8 opstaan en dit noemden we dan uitslapen. Kan je nagaan hoe verpest ons slaapritme is. Na het ontbijt stapten we de tuk-tuks in en gingen we op weg naar het eerste gezin dat gesponsord wordt door sls. Dot was een gezin met een dochter en het was een vrij klein huisje met net alle basisbenodigdheden. Wat ik vooral heftig vond was dat het meisje voor ons op haar knieën moest. We hebben de moeder en de familie cadeaus gegeven en daarna gingen we verder naar het volgende huisje. Dit zag er van de buitenkant een stukje groter uit, maar van binnen was het heel rommelig en klein. Dit gezin had vier zoontjes en we hebben een tijdje met ze gespeeld en ballonnen voor ze opgeblazen. Het laatste sponsorgezin had een wat groter huis gebouwd met stenen en het had zelfs raamkozijnen en allemaal verschillende kamers. Dit kwam natuurlijk vooral door het geld van sls, omdat hier oor ook al een meisje 10 jaar lang gesponsord is. Waar ik me juist slecht over voelde was dat ik het erger had verwacht. Door alle vooroordelen over arm zijn verwachte ik geen stromend water en een echt huis.
In de middag reden we naar palm garden om te zwemmen en te relaxen. Hier hebben we wat geluncht maar omdat het toen zo hard gingen regenen zijn we iets eerder terug gegaan. ‘S avonds zijn we met Jannie uit eten gegaan en daarna is iedereen lekker gaan slapen. Het was een indrukwekkende dag maar ik heb het heel erg naar mijn zin gehad.

Donna

Eén na laatste schooldag

Vanochtend moesten we helaas weer vroeg opstaan. Na een snel ontbijt stapten we de tuk-tuks in en ik had zoveel zin om die kleine kindjes weer te zien. In de ochtend hebben we grade 6,7 and 8 lesgegeven, we hebben een soort pictionary gespeeld en zinnen gemaakt. Hierna hebben we wat ben ik gedaan en het was leuk om te zien dat de kinderen al wat meer durfden te praten. Vervolgens kregen we wat te eten en persoonlijk vond ik het verschrikkelijk vies. Na de lunch hebben we primary lesgegeven dit was grade 1-5 en we zijn begonnen met dansjes en liedjes. Daarna hebben we les gegeven over shapes and colours en daarna gingen we weer naar buiten om te dansen. Toen het ging regenen hebben we binnen kinderspelletjes gedaan en toen was het alweer tijd om te gaan. Ik heb aan de ene kant heel veel zin in morgen omdat ik het zo leuk vind met de kinderen, maar aan de andere kant zie ik er tegenop omdat we dan al afscheid moeten nemen. Morgen gaan we spelen met de kinderen en geven we ze de cadeaus.

Donna

Tijdens de reis hebben wij geprobeerd zoveel mogelijk vast te leggen van de reis. Op onze instagram is er veel beeldmateriaal te vinden. Er is ook een Facebookpagina. Het zou heel leuk zijn als je ons daar wilt volgen!

Archief:
2017   |  2015   |   2013